- wyrzucać w błoto
- Wydawać pieniąze w głupi sposób lub na próżnoEng. To spend money foolishly or unnecessarily
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
wyrzucać – wyrzucić pieniądze w błoto — {{/stl 13}}{{stl 7}} wydawać pieniądze bez przemyślenia, na rzeczy zbędne, nieprzynoszące zakładanych korzyści; marnotrawić pieniądze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kupując to, wyrzucimy pieniądze w błoto. Ktoś nie wygląda na człowieka lubiącego wyrzucać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błoto — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. błocie {{/stl 8}}{{stl 7}} lepka, gęsta maź, masa z rozmokłej ziemi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpaść w błoto. Ubrudzić się błotem. Taplać się, grzęznąć w błocie.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}mieszać –… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… … Słownik frazeologiczny
błoto — pot. Zmieszać, mieszać kogoś z błotem «naubliżać, ubliżać komuś, zniesławić, zniesławiać, oczernić, oczerniać kogoś»: (...) grałem źle, sypałem się za każdym razem. Miejscowy krytyk zmieszał mnie z błotem. J. Brzechwa, Opowiadania. Obrzucić kogoś … Słownik frazeologiczny
wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… … Słownik frazeologiczny
pieniądz — 1. pot. Ciężkie, drogie, duże, grube pieniądze; ciężka, duża, gruba, grubsza forsa, gotówka, suma, sumka; ciężki grosz «duża kwota pieniędzy»: (...) jako jedyny z łódzkich fabrykantów miał prawdziwy tytuł arystokratyczny, kupiony za ciężkie… … Słownik frazeologiczny
pieniądz — m II, D. a; lm M. e, D. pieniądzniędzy, N. pieniądzniędzmi «środek płatniczy przyjmowany w zamian za towary, usługi lub zwalniający od zobowiązań; moneta lub banknot obiegowy; także: fundusz, majątek, zasoby pieniężne» Pieniądz papierowy.… … Słownik języka polskiego
pryskać — ndk I, pryskaćam, pryskaćasz, pryskaćają, pryskaćaj, pryskaćał, pryskaćany prysnąć dk Va, pryskaćnę, pryśniesz, pryśnij, pryskaćnął (prysł), pryskaćnęła (prysła), pryskaćnęli, pryskaćnąwszy 1. «rozrzucać, wyrzucać krople albo drobne cząstki… … Słownik języka polskiego
tryskać — ndk I, tryskaćam, tryskaćasz, tryskaćają, tryskaćaj, tryskaćał trysnąć dk Va, tryskaćnę, tryśniesz, tryśnij, tryskaćnął, tryskaćnęła, tryskaćnąwszy «o płynach lub substancjach mało spoistych: wypływać, wydobywać się skądś z siłą, gwałtownie,… … Słownik języka polskiego
pieniądz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. niędzy, N. pieniądzniędzmi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}ekon. {{/stl 8}}{{stl 7}} powszechny i stały ekwiwalent towarów, miernik wartości i środek wymiany wszystkich … Langenscheidt Polski wyjaśnień